knock-out

• Geluid:  knock-out    (hulp, bestand)

• knock-out

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘bewusteloos geslagen’ voor het eerst aangetroffen in 1929 ^[1]
• (samenkoppeling) van het Engelse "knock out" ^[2]

de knock-out m

1. (sport) in de vechtsport het beëindiging van een wedstrijd als gevolg van vermoeidheid, een blessure, evenwichtsverlies of bewusteloosheid
2. uitgeteld, uitgeput

   ▸ Dit keer rookte ik twee dikke joints achter elkaar in de hoop eindelijk te ontdekken waar de magie zat. Het effect was echter dat ik binnen een paar minuten geheel knock-out in slaap viel.^[3]

3. (elektrotechniek) totale uitval van elektrische of elektronische apparatuur

• knock-outsysteem

knock-out

1. met betrekking tot een knock-out
2. uitgeput

• Het woord knock-out staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knock-out" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.