glans

• Geluid:  glans    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣlɑns / (1 lettergreep)

• glans

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘schijnsel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 ^[1]
• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘eikel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1686 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	glans	glansen, glanzen
verkleinwoord	glansje	glansjes

de glans m ^[2]

1. opmerkelijk lichtschijnsel door weerkaatsing

   • De glans van de lak kan gemakkelijk hersteld worden met een goede wasbeurt. 

2. overdrachtelijk de schittering van een opmerkelijke daad, een unieke prestatie of een grote reputatie

   • De aanwezigheid van de koningin gaf grote glans aan het jubileum. 

   ▸ Voor Genie had ik een ouderwetse, kanten blouse gekocht, recht uit Little house on the prairie. En voor Goldie een ijzeren hoefijzer, omdat hij een glans van geluk over zich had.^[3]

3. eikel (ook van penis en clitoris) ^[4]

• langs, slang

vervoeging van
glanzen

glans

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van glanzen
   

   • Ik glans. 

2. gebiedende wijs van glanzen
   

   • Glans! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van glanzen
   

   • Glans je? 

• Het woord glans staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "glans" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[5]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

stamtijd
infinitief	voltooid deelwoord
glans	geglans
	volledig

glans

1. glanzen

enkelvoud	meervoud
glans	glans, glandes

glans

1. (anatomie) eikel