eg

Niet te verwarren met: EG

• Geluid:  eg    (hulp, bestand)
• IPA: / ɛx / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /ɛχ/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ɛx/

• eg

• van Middelnederlands egge, in de betekenis van ‘landbouwwerktuig’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^{[1] [2] [3]}

de eg v / m

1. (landbouw) (tuinbouw) werktuig dat gebruikt wordt voor het zaaiklaar maken van de grond door het maken van kleine geultjes

• 
  Een eg om met de hand te gebruiken.
• 
  De os trekt de houten eg en de zaaier volgt.
• 
  Hedendaagse eg die met schijven werkt.

• egge

• handeg, rotorkopeg, schijveneg, tandeg, vleugeleg

• eggen, egaal, eggerig

eg

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eggen
   

   • Ik eg. 

2. gebiedende wijs van eggen
   

   • Eg! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eggen
   

   • Eg je? 

• Het woord eg staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eg" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

eg

1. (landbouw) eg
2. echt, huwelijk

   «Buite die eg gebore.»

   Buitenechtelijk.

eg

1. echt

• IPA: /eː/

eg

1. ik (nominatief van de eerste persoon enkelvoud)

• IPA: /æx/ ~ /ɛ^ɪ/ (Etsbergs)

eg o

1. ei

• ei

eg

1. ei

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /eːɡ/

• eg

eg

1. (1e persoon enkelvoud nominatief mannelijk) ik

• meg