bezit
- be·zit
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bezit | - |
| verkleinwoord | - | - |
het bezit o
- datgene wat men bezit of heeft
- De auto was niet zijn bezit.
- (juridisch) het houden of genieten van een goed, dat iemand in persoon, of door een ander in zijn feitelijke macht heeft, alsof het aan hem toebehoort
- ▸ Zelf waren ze ook in het bezit van een computer met internetaansluiting.[1]
|
|
1. al iemands bezittingen
2. het houden van een goed voor zichzelf
| vervoeging van |
|---|
| bezitten |
bezit
- Het woord bezit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bezit" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ “All-inclusive”
(2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
