bescheiden

• Geluid:  bescheiden    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈsxɛidə(n) / (3 lettergrepen); /bə'sxɛi(d)ə/

• be·schei·den

• In de betekenis van ‘ingetogen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1276 ^[1]
• afgeleid van scheiden met het voorvoegsel be-

bescheiden

1. geen te hoge verwachtingen van zichzelf hebbend

   • Hij is een zeer bescheiden jongen, maar hij heeft veel talent. 

2. niet de indruk makend te hoge verwachtingen van zichzelf te hebben

   • Hij stelde zich bescheiden op. 

   ▸ Ze was heel lief, stelde me gerust en ik heb haar leren kennen als een bescheiden en warme vrouw.^[2]

3. (verouderd) oordeel hebbende, verstandig

   • Aan den bescheiden lezer. 

4. niet groots of talrijk

   • Met bescheiden hulpmiddelen trok hij het oerwoud in. 
   • ING wil de beloning van zijn huidige bestuursvoorzitter dit jaar met ruim 50 procent verhogen, tot ruim 3 miljoen euro. Zelfs na de verhoging blijft zijn loon "bescheiden" in vergelijking met vergelijkbare bedrijven, stelt ING. ^[3] 
   • De economie van Rusland is vrij bescheiden en ongeveer even groot als de drie Benelux-landen bij elkaar. ^[4] 

   ▸ De andere vleugel biedt ruimte aan de lounge, de ontbijtzaal en ons bescheiden restaurant, waar ik een vaste tafel voor u heb gereserveerd aan het raam met uitzicht op de pergola en de rozentuin, of wat daarvan over is, waarachter u de vijver kunt zien glinsteren. De fontein is helaas al een paar jaar buiten gebruik, maar ik kan u verzekeren dat onze kokkin haar uiterste best zal doen om u mild te stemmen jegens dit euvel.'^[5]

5. niet opdringerig

   • Naar mijn bescheiden mening is dat niet waar. 
   • Albert Maillard. Hij was een slanke jongen met een enigszins traag, bescheiden karakter. ^[6] 

• schaars, spaarzaam, ingetogen

• bescheidenerwijs, bescheidenheid, bescheidenlijk, onbescheidenheid

• [1], [2] onbescheiden
• [1] arrogant, hoogmoedig, verwaand
• [2] bombastisch, groots, grotesk, overvloedig
• [4] opdringerig

de bescheiden mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bescheid

• archiefbescheiden, kasbescheiden

bescheiden

1. overgankelijk (verouderd) over iemand beslissen, iets bepalen

   • Niemand weet wat God over hem bescheiden heeft. 

• vervoeging van bescheiden: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs)

bescheiden

1. voltooid deelwoord van bescheiden

• Het woord bescheiden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bescheiden" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

•  geluid    (hulp, bestand)
•  geluid (Oostenrijk)    (hulp, bestand)
• IPA: /bəˈʃai̯dən/

bescheiden

1. bescheiden

• Bescheidenheit

bescheiden

1. informeren, op de hoogte brengen, op de hoogte stellen