bunzing

• Geluid:  bunzing    (hulp, bestand)

• bun·zing

• van Middelnederlands bonsinc, in de betekenis van ‘marterachtige’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1150 ^{[1] [2] [3]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bunzing	bunzingen bunzings
verkleinwoord	bunzinkje	bunzinkjes

de bunzing m

1. (roofdieren) bepaald soort zoogdier, Mustela putorius , klein marterachtig, behendig roofdiertje

   • De bunzing gaat bij de jacht vooral op zijn neus en oren af. 

• stinkotter, ulk

• kleine marters, marterachtigen, roofdieren, zoogdieren, viervoeters, gewervelden, chordadieren, dieren

• fret

• gestreepte bunzing, gevlekte bunzing, steppebunzing, zwartvoetbunzing

• stinkbunzing

• bunzingbont, bunzingfret

• stinken als een bunzing
  een zeer onaangename lichaamsgeur verspreiden

• Het woord bunzing staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bunzing" herkend door:

82 %	van de Nederlanders;
78 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.