bunke

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈbɔŋgə/

• bun·ke

• Werkwoord: komt van de Deense uitdrukking "lægge i bunken"
• Zelfstandig naamwoord [A]: afkomstig van het Oudnoorse woord bunki (= scheepslading)

Naar frequentie	3997

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
bunke	bunker	bunkede	bunket
	volledig

bunke

• vergaren

• dynge

• bunke sammen

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	bunke	bunken	bunker	bunkerne
genitief	bunkes	bunkens	bunkers	bunkernes

[A] bunke, g

1. berg, hoop, wirwar, zooi (ongeordend)
2. stapel (geordend)
3. (figuurlijk) massa

• [1]: dynge
• [1]: hob
• [2]: stabel
• [2]: stak
• [3]: masse

• [1-2]: gruppe

• [1]: en bunke kvas

• [1]: stor bunke

• [1]: vende bunken

[B] bunke, g

1. (plantkunde) smele (plantengeslacht)

• (taxonomisch) Deschampsia 

• græs
• græsart
• grassenfamilie, (taxonomisch) Poaceae 

• bunke in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /'buŋkə/

• bun·ke

• Werkwoord: komt van de Noorse uitdrukking "legge i bunken"
• Zelfstandig naamwoord [A]: Afkomstig van het Oudnoorse woord bunki (= scheepslading)

Naar frequentie	14252

vervoeging
onbepaalde wijs	bunke
tegenwoordige tijd	bunker
verleden tijd	bunket bunka
voltooid deelwoord	bunket bunka
onvoltooid deelwoord	bunkende
lijdende vorm	bunkes
gebiedende wijs	bunk
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking

bunke

• stapelen

• stue

• bunke sammen gamle aviser

• bunke seg op

m [A]+[B]+[C]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	bunke	bunken	bunker	bunkene
genitief	bunkes	bunkens	bunkers	bunkenes

[A] bunke, m

1. berg, hoop, wirwar, zooi (ongeordend)
2. stapel (geordend)

• [1]: dynge
• [1]: hop
• [2]: stabel

• [1-2]: gruppe

• [1]: vende bunken / snu bunken

[B] bunke, m

1. (plantkunde) smele (plantengeslacht)

• (taxonomisch) Deschampsia 

• gress
• gressart
• grasfamilien, (taxonomisch) Poaceae 

• smylebunke

[C] bunke, m

1. (landbouw), (gereedschap), (historisch) een lage, brede en ronde kom, om room van de melk zich afscheiden te laten

• melkekolle
• melkeringe
• mjølkekolle
• mjølkeringe

• melkebunke
• mjølkebunke

• sentrifuge