ar

Niet te verwarren met: år, är

• Geluid:  ar    (hulp, bestand)
• IPA: / ɑr / (1 lettergreep)

• ar

• (verkorting) van arrenslee, in de betekenis van ‘door paarden over sneeuw voortgetrokken slee’ voor het eerst aangetroffen in 1832 ^{[1] [2] [3]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ar	arren
verkleinwoord	arretje	arretjes

de ar v / m

1. slee die door trekdieren over sneeuw of ijs getrokken wordt

   • Op de ar gleden we door de sneeuw. 

• arrenslede, arrenslee

vervoeging van
arren

ar

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van arren
   

   • Ik ar. 

2. gebiedende wijs van arren
   

   • Ar! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van arren
   

   • Ar je? 

• Het woord ar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ar" herkend door:

69 %	van de Nederlanders;
68 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

enkelvoud	meervoud
ar	ars

1. de letter r/R van het Latijnse alfabet

vorm	tegenwoordig	verleden voorwaardelijk	verl./voorw voor (f+)klinker
bevestigend	is	ba	b'
ontkennend	ní	níor	níorbh
vragend	an	ar	arbh
betrekkelijk	gur(b)	gur	gurbh
vragend/ontkennend betrekkelijk/ontkennend	nach	nár	nárbh

ar + lenitie (arbh voor klinker of f + klinker)

1. vragende voorwaardelijke of verleden vorm van het koppelwerkwoord is

   • Ar mháthair mhaith í? — Was ze een goede moeder? 
   • Arbh fhearr leat pionta beorach? — Heb je liever een biertje? 

	vorm van ar
op mij	orm
op jou	ort
op hem, erop op haar, erop	air uirthi
op ons	orainn
op jullie	oraibh
op hen, erop	orthu

ar

1. op
2. tá ... orm: ik heb ...

   «Tá fuacht orm.»

   Ik heb het koud.

   «Tá slaghdán orm.»

   Ik ben verkouden.

ar

1. meel
2. vuur
3. are
4. schande

• [partikel] (verkorting) van arī "ook"

ar

1. met

ar

1. ook

ar m

1. lucht

• IPA: /ar/

• ar

ar monbezield

1. (meetkunde) (eenheid) are; 100 vierkante meter

	enkelvoud	meervoud
nominatief	ar	ary
genitief	aru	arů
datief	aru	arům
accusatief	ar	ary
vocatief	are	ary
locatief	aru	arech
instrumentalis	arem	ary

• a

• arový

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Akademický slovník současné češtiny - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

ar

1. schaamte, verlegenheid.

ar v/o

1. één; de inhoud van de kleinste niet-lege verzameling, het kleinste getal van de verzameling ${\displaystyle \mathbb {N} _{0}}$; komt na nul en vóór twee, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I