advenire
- IPA: /ˌadwɛˈniːrɛ/
- ad·ve·ni·re
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| ădvĕnīre | ădvĕnĭo | ădvēni | ădvĕntum |
| vierde vervoeging | volledig | ||
ǎdvĕnīre
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| ădvĕnīre | ădvĕnĭo | ădvēni | ădvĕntum |
| vierde vervoeging | volledig | ||
ǎdvĕnīre