opportunist

• Geluid:  opportunist    (hulp, bestand)
• IPA: /ɔpɔrtyˈnɪst/

• op·por·tu·nist

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘die zonder beginsel handelt’ voor het eerst aangetroffen in 1847 ^[1]
• afgeleid van opportuun met het achtervoegsel -ist ^[2]

de opportunist m ^[3]

1. iemand die profijt trekt van de omstandigheden zonder rekening te houden met principes of moraal

• opportunistisch

• opportunisme

• Het woord opportunist staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opportunist" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.