ontbranden

• Geluid:  ontbranden    (hulp, bestand)

• ont·bran·den

• Afgeleid van branden met het voorvoegsel ont-

ontbranden

1. ergatief een proces ondergaan waarbij vuurverschijnselen ontstaan, in de brand vliegen

   • De vrijgekomen hete waterstof ontbrandde bij de ontploffing van de reactor, zodra het hete gas met de zuurstof van de lucht in aanraking kwam. 

   ▸ De afgelopen weken vonden er zogenoemde wet dress rehearsals plaats. Dat zijn als het ware generale repetities, waarbij de raket niet echt wordt gelanceerd. Tijdens die oefening wordt de SLS volgetankt en vlak voordat de motoren ontbranden, wordt de stekker uit de lancering getrokken.^[1]

• Het woord ontbranden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ontbranden" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.