omen

• Geluid:  omen    (hulp, bestand)

• omen

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘voorteken’ voor het eerst aangetroffen in 1805 ^[1][2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	omen	omina
verkleinwoord

het omen o

1. voorteken

   • Ruttes steun is een slecht omen. Eerst Verheijen, nu Opstelten en in zijn kielzog Teeven: de ‘volledige steun van de premier’ levert blijkbaar een snel opstappen op. ^[3] 

• omineus, omineren

• nomen est omen

• Het woord omen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "omen" herkend door:

74 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  omen (VS)    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
omen	omens

omen

1. omen, voorteken

vervoeging
onbepaalde wijs	to  omen
he/she/it	omens
verleden tijd	omened
voltooid deelwoord	omened
onvoltooid deelwoord	omening
gebiedende wijs	omen

omen

1. overgankelijk in het vooruitzicht/verschiet stellen, voorspellen
2. onovergankelijk uit een voorteken iets afleiden

• abomination, ominous

• IPA:

• o·men

ōmen o

1. omen, voorteken

	enkelvoud	meervoud
nominatief	ōmen	ōmina
genitief	ōminis	ōminum
datief	ōminī	ōminibus
accusatief	ōmen	ōmina
vocatief	ōmen	ōmina
ablatief	ōmine	ōminibus