ventiel

• Geluid:  ventiel    (hulp, bestand)

• ven·tiel

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘luchtklep’ voor het eerst aangetroffen in 1641 ^{[1] [2]}

het ventiel o

1. (werktuigbouwkunde) klep waardoor een gas of vloeistof in of uit een ruimte kan stromen
2. (muziek) inrichting in sommige muziekinstrumenten om het instromen en ontsnappen van de lucht te regelen en daardoor de toonhoogte te veranderen

• Het woord ventiel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ventiel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.