diftong
- dif·tong
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘tweeklank’ voor het eerst aangetroffen in 1568 [1]
- Afkomstig van het Oudgriekse δίφθογγος (met het voorvoegsel di-)
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | diftong | diftongen |
| verkleinwoord | diftongetje | diftongetjes |
- (taalkunde) een foneem dat uit twee klinkers bestaat die binnen één lettergreep in elkaar overgaan
- Het overgaan van een monoftong in een diftong wordt diftongering genoemd.
1. een foneem dat uit twee klinkers bestaat die binnen één lettergreep in elkaar overgaan
- Het woord diftong staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "diftong" herkend door:
| 22 % | van de Nederlanders; |
| 51 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "diftong" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 7
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Voorvoegsel di- in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Taalkunde in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 22 %
- Prevalentie Vlaanderen 51 %