Maria Pascual-Torner wraz ze współpracownikami z Uniwersytetu w Oviedo w Hiszpanii opublikowała 29 sierpnia zmapowaną sekwencję genetyczną nieśmiertelnej meduzy. Badania pojawiły się w czasopiśmie naukowym amerykańskiej Narodowej Akademii Nauk, "Proceedings of the National Academy of Sciences".
Więcej podobnych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl.
Hiszpania. Co nam powie DNA nieśmiertelnej meduzy?
Badanie dotyczy jedynego gatunku meduzy, która wielokrotnie jest w stanie wracać do swojego stadium larwalnego. Mowa o Turritopsis dohrnii, która przechodzi przez dwuczęściowy cykl życia. Żyje na dnie morza w fazie bezpłciowej, jej jedyną rolą jest wtedy przetrwanie w okresie niedoboru pożywienia. A w określonych warunkach może się rozmnażać płciowo. Wiele meduz ma możliwość odwrócenia stadium starzenia się i ponownego przejścia do stadium larwalnego, jednak większość z nich traci tę możliwość po osiągnięciu dojrzałości płciowej. Turritopsis dohrnii może cofać się do okresu larwalnego cały czas.
Badacze chcieli zrozumieć, co wyróżnia tę meduzę. Przystąpiono do porównania jej sekwencji genetycznej z sekwencją meduzy Turritopsis rubra, która jest jej bardzo bliska genetycznie. Jednak po osiągnięciu dojrzałości płciowej traci możliwość odmładzania. Wyniki przeprowadzonych badań pokazały już, że "nieśmiertelna meduza" ma bardziej wydajne mechanizmy replikacyjne oraz naprawcze niż inne parzydełkowce.
Hiszpania. Czy po zbadaniu "nieśmiertelnej meduzy" będziemy bliżej powstrzymania procesów starzenia się?
Naukowcy odkryli, że "nieśmiertelna meduza" ma pewne zmiany w swoim genomie, które mają wpływ na jego kopiowanie oraz na naprawę DNA. Potwierdzono również, że w tym organizmie lepiej są utrzymywane końce chromosomów zwanych telomerami. Równocześnie zwrócono uwagę, że u ludzi czy zwierząt długość telomerów skraca się wraz z wiekiem.
- Wiemy, że ten gatunek jest w stanie wykonać małe ewolucyjne sztuczki od może 15-20 lat - powiedział Monty Graham, ekspert ds. meduz i dyrektor Instytutu Oceanografii na Florydzie, który nie brał udziału w badaniach. - Nie możemy na to patrzeć tak, że teraz zbierzemy te meduzy i zamienimy je w krem do skóry - dodał badacz, cytowany przez Agencję Reutera.
Naukowcom zależało przede wszystkim na zrozumieniu tych procesów, zachodzących w organizmach meduz, które pomagają im być nieśmiertelne. Biolożka Maria Pascual-Torner, która jest jedną z głównych autorek badania, przekazała, że to mało prawdopodobne, aby ludzie osiągnęli taką zdolność jak T. dohrnii. "Błędem jest myślenie, iż osiągniemy nieśmiertelność porównywalną do tego gatunku meduz, ponieważ nie jesteśmy meduzami - przekazuje badaczka z Uniwersytetu w Oviedo, cytowana przez dziennik "The Wall Street Journal". "Meduza Turritopsis dohrnii może zostać zabita przez zranienie lub drapieżniki, ale nie starość. Naukowcy polują na geny odpowiedzialne za proces odmładzania" - podaje "The New York Times".
