Joseph Norman Lockyer

Sir Joseph Norman Lockyer (* 17. Mai 1836 in Rugby, Warwickshire; † 16. August 1920 in Salcombe Regis, Devonshire) weer en engelsch Astronom un gellt as en Paddmaker vun de modern Astrophysik un Begrünner van de Archäoastronomie.

Joseph Norman Lockyer wurr 1857 Beamter in dat britisch Kriegsministerium. Nah en Wark to de Marstopographie wurr he 1862 Liddmaat vun de Royal Astronomical Society. 1866 hett he en Spektralanalyse van Sünnenflecken maakt. 1868 hett he unafhängig van den Franzoosen Jules Janssen en bit dorhen nich bekannt Lien in dat Sünnenspektrum opdeckt. Dat entspreeken nee Element wurr Helium nömmt.

1869 hett Lockyer dat Wetenschapsmagazin Nature grünnd, dat bit hüüd existeert. Lockyer bleev 50 Johren lang Herutgever. He wurr 1870 to'n Sekretär vun de Royal Commission on scientific instruction and the advancement of science nömmt un hett en Sünnendüsternisexpeditschoon nah Sizilien ünnernommen. 1871 wurr he to'n assistant commissioner nömmt un hett en Sünnendüsternisexpeditschoon nah Indien maakt.^[1]

1881 wurr Lockyer Perfesser för Astronomie an dat „Royal College of Science“ (hüüd Deel van dat Imperial College). 1882 hett he weer en Sünnendüsternisexpeditschoon ditmal in Afrika ünnernommen. He wurr 1885 Direkter van dat nee grünnd Sünnenobservatorium in South Kensington, wat he bit 1913 bleev. 1912 hett he ok en eegen Observatorium in Salcombe Hill in Sidcombe in Devon grünnd. Lockyer hett 1887 den Dopplereffekt to dat Bestimmen van de Rotatschonsperiood van de Sünn bruukt un hett en Theorie to de Steernentwicklung upstellt. 1892 wurr he Viezpräsident van de Royal Society. Siet 1904 weer he korrespondeeren Liddmaat van de Russisch Akademie vun de Wetenschapen in Sankt Petersburg.^[2] 1915 wurr he in de American Academy of Arts and Sciences wählt.

Bekannt is he as en vun de fröhestens Vertreder vun de Archäoastronomie. Nahdem hüm up en Grekenlandreis 1890 de Ost-West Utrichten van völ Tempel upfallen weer, hett he de astronoomsch Utrichtung systematisch ok in Ägypten överprüüft un funn to'n Bispeel an'n Amun-Tempel in Karnak en Utrichtung to'n Sünnenupgang an den Mitsömmerdag. Wiedere Utrichtungen funn he to den Steern Sirius in Ägypten. Lockyer hett sien Beobachtungen 1894 in sien Book The Dawn of Astronomy schreven. 1901 hett he dat Öller van Stonehenge up dat Johr 1680 v. Chr. bestimmt. He hett annommen, dat de so nömmt Heel-Stone nipp un nau up den Sünennupgang an den Mitsömmerdag utricht weer un hett dat Verschuven van de Sünnenupgangsrichtung wegen de Präzessionsbewegung van de Eerass berekent. En Öller van rund 1800 v. Chr. wurr 1952 dör de Radioköhlenstoffmethood bestätigt.^[3] He hull aber Stonehenge nich för en „Reekenmaschien“ oder en Anlaag to dat Bestimmen van Klennerdaten as later Gerald Hawkins in den 1960er Johren, sonnern hett glöövt, dat dat en Tempel to de Fier van dat keltisch Mai-Fest weer.

De Maandkrater Lockyer un de Marskrater Lockyer sünd nah hüm nömmt.

• Elementary lessons in astronomy. London (1868)
• Spectrum analysis as applied to the sun. (1872)
• The spectroscope and its applications. (1873)
• Why the earths chemistry is as it is. (1877)
• Report to the committee on solar physics on the basic lines common to spots and protuberances. (1880)
• Meteoric hypothesis. (1890)
• Rules of golf. (1896)
• Total eclipse of the sun, May 28, 1900. (1902)

• A. L. Courtie: Sir Norman Lockyer, 1836 - 1920. In: Astrophysical Journal 53, 1921, ISSN 0004-637X, S. 253–248
• Arthur Jack Meadows: Science and Controversy : a Biography of Sir Norman Lockyer. Cambridge, Massachusetts: MIT Press, 1972. ISBN 0-230-22020-7
• George A. Wilkins: Sir Norman Lockyer's Contributions to Science. In: Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society (QJRAS) 35, 1994, ISSN 0035-8738, S. 51–57.

• Warken vun J. N. Lockyer in dat Astrophysics Data System
• Nahropen up J. N. Lockyer in dat Astrophysics Data System

1. ↑ http://www.pdavis.nl/Eclipse.htm
2. ↑ Russisch Akademie van de Wetenschapen: [http://www.ras.ru/win/db/show_per.asp?P=.id-51134.ln-en (engelsch) Utlännsch Liddmaaten van de Russisch Akademie van de Wetenschapen siet 1724|
3. ↑ Lockyer, F. C. Penrose: An attempt to ascertain the date of the original construction of Stonehenge. In: Proceedings of the Royal Society of London, Bd. 69, 1901, S. 137-147. Stonehenge and Other British Monuments Astronomically Considered, 1906