Pelasgers

De Naam Pelasgers (Ooltgreeksch: Πελασγοί, Pelasgoí, Eentall Πελασγός, Pelasgós) is in dat Ole Grekenland vun en Reeg vun Schrievers bruukt wurrn, wenn se dor Völker mit benömen döen, de vör de Greken in Grekenland leevt harrn.

In de Tied vun dat Klassische Grekenland geev dat Enklaven an verscheden Stäen in't Land, de düssen Naam dregen döen. Dor snacken de Lüde dormols noch en Sprake oder ok en Reeg vun Spraken, wo en to seggen konn: Mit de Greeksche Sprake harr dat nix to doon. Up de annere Siet geev dat ok en paar antike Schrievers, de menen, de Pelasgers weern woll Greken ween. Ok is dor dormols vun vertellt wurrn, dat grote Delen vun Grekenland in de verleden Tied to de Pelasgers tohöörn döen, bit den de Hellenen dor ankamen weern. In'n Groten un Ganzen weern dat de Delen vun Grekenland, wo to de dore Tied de Lüde leven döen, de den ooltgreekschen Dialekt „Ioonsch“ snacken döen.

Vun de Pelasgers ehre Sprake is bloß bekannt, wat sik an nich-greeksche Wöör in de Greeksche Sprake finnen lett. Över de Verwandtschop vun düsse Sprake mit annere Spraken warrt noch forscht un up de Fraag, ob dat nu würklich de Sprake vun de prähistoorschen Inwahners vun Grekenland weer, hett de Wetenschop noch keen endgüllig Antwoord funnen. Dor gifft dat en ganzen Bulten Theorien to, ole un nee. En paar vun jem hett ok bloß Grünnen in den Natschonalismus vun jem ehre Schrievers un hefft denn also mit de Wohrheit nix to kriegen^[1]

Ok de Archäologie hett noch nich rutfunnen, wat dat nu mit de Pelasgers würklich up sik hett. Kunstwarken sünd in de Gegenden utbuddelt wurrn, wo de Pelasgers leevt hebben schollen, as in Thessalien, Attika un Lemnos. Man düsse Saken höört to'n Deel to de Jungsteentied to, to'n Deel to de „Middel-Hellaadsche Kultur“, to'n Deel ok to de Kultur vun Mykene. De Stäen, de bither to utbuddelt wurrn sünd, wiest avers, dat de Pelasgers en Vör-greekschen Stamm weern oder tominnst en Stamm, de mit de Greken verwandt weer.

Hüdigendags warrt amenne de Naam „Pelasgers“ in en mehr breden Sinn bruukt för all Inwahners vun de Länner um de Ägäis to, ehr dat de Greeksche Sprake dor ankamen weer.^[2]

1. ↑ Smith, Anthony D. Nationalism: Theory, Ideology, History, 2002, p. 82, ISBN 0-7456-2659-9 "Besides, does it really matter for the creation of nations? Objective historicity may be important in the long run, but for the mass of the population a narrative must have emotive `resonance' as much as 'truth-content'."
2. ↑ Artikel:Pelasgian, in:The American Heritage Dictionary of the English Language: Fourth Edition, 2000 accessdate=2008-01-15