کيميا

کيميا

1. (sains) Ilmu sains asas yang berkaitan dengan struktur, kelakuan, komposisi dan sifat tindak balas yang berlaku antara atom, ion, unsur, atau sebatian serta hukum-hukum yang menerangkan fenomena kimia.
   • 1345H, Spirit daripada sekam, Majalah Pengasuh, m/s 5.

     دقتور هرݢريڤس - سؤرڠ درڤد علماء "کيميا" دسلاتن اوستريليا - ايت بوله مڠلوارکن سڤيرية درڤد سکم، دڠن جالن کڤڠتاهوانن يڠموده، دي اکن ممباڠونکن تمڤتکرج يڠترتنتو باݢي مڠکوکس سڤيرية ايت دان اي مڠاکو بهاوا تياڤ٢ ساتو تن سکم بوله داڤت 50 ݢيلين سڤيرية.

     Doktor Hargerips - seorang daripada ulama kimia di Selatan Australia - itu boleh mengeluarkan spirit daripada sekam, dengan jalan kepengetahuanan yang mudah, dia akan membangunkan tempat kerja yang tertentu bagi mengkukus spirit itu dan ia mengaku bahawa tiap-tiap satu tan sekam boleh dapat 50 gelen spirit.

Daripada bahasa Arab كِيمِيَاء (kīmiyāʔ).

• Kamus Dewan: ki·mia
• AFA^(kekunci): /ki.mia/
• Rima: -mia
• Penyempangan: کي‧ميا

kimia

• اهلي کيميا
• باج کيميا
• عنصور کيميا
• کيميا اناليسيس
• کيميا اورݢانيک
• کيميا تق اورݢانيک
• کيميا حياة
• کيميا فيزيک
• کيميا ڤرايندوسترين
• کيميا ݢوناءن
• کيميا نوکليار
• کيميا هاب
• ݢابوڠنݢابوڠن کيميا

• "کيميا" di بوکو کاتن قاموس ملايو (Buku Katan Kamus Melayu), Dewan Bahasa dan Pustaka, ISBN 983-62-5227-4, 1997.

• "کيميا" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.