NGC 1050

Објектот е откриен на 17 септември 1865 година од страна на Хајнрих Даре, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 11 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1050 е од видот SBa.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,6 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,5 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,1 m/лм².^[2] NGC 1050 има привидни димензии од 1,7' х 1,1'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 2 ч 42 м 35,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 34° 45' 51". Положбениот агол на објектот е во износ од 113°.^[2]

Проучување на NGC 1050 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 10257. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 93; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2333. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1307.

• Список на NGC објекти (1001-1500);
• Нов општ каталог;
• Персеј (соѕвездие).

• Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 1050^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 1050
• NGC 1050 — VizieR.
• NGC 1050 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА