1689
< 16 век | 17 век | 18 век > | |||||||
01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |
51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 00 |
Грегоријански календар | 1689 MDCLXXXIX |
Ab urbe condita | 2442 |
Ерменски календар | 1138 ԹՎ ՌՃԼԸ |
Асирски календар | 6439 |
Балиски календар | 1610–1611 |
Бенгалски календар | 1096 |
Берберски календар | 2639 |
Будистички календар | 2233 |
Бурмански календар | 1051 |
Византиски календар | 7197–7198 |
Кинески календар | 戊辰年 (зем. змеј) 4385 или 4325 — до — 己巳年 (зем. змија) 4386 или 4326 |
Коптски календар | 1405–1406 |
Етиопски календар | 1681–1682 |
Еврејски календар | 5449–5450 |
Хиндуистички календари | |
- Викрамска ера | 1745–1746 |
- Сачка ера | 1610–1611 |
- Кали-југа | 4789–4790 |
Холоценски календар | 11689 |
Игбоански календар | 689–690 |
Ирански календар | 1067–1068 |
Исламски календар | 1100–1101 |
Јапонски календар | Генроку 2 (元禄2年) |
Јавански календар | 1612–1613 |
Јулијански календар | грегоријанската без 10 дена |
Корејски календар | 4022 |
Мингуо-календар | 223 пред Р. Кина 民前223年 |
Нанакшахи | 221 |
Тајландски сончев календар | 2231–2232 |
Тибетски календар | 阳土龙年 (машка земја-змеј) 1815 или 1434 или 662 — до — 阴土蛇年 (женска земја-змија) 1816 или 1435 или 663 |
1689 (MDCLXXXIX) — година според општоприфатениот календар. Тоа била 1689 година од новата ера, 689. од вториот милениум, 89. од XVII век и последна од 1680-тите.
Други календари
Истата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 7197 и 7198 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 6439 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 5449 и 5450 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 2442.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 1689 година се протега во 4325 и 4326, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 4385 и 4386 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 2232. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 1100 и 1101 исламска година.
Настани
- Карпошово востание во Македонија
- 25 октомври — австрискиот генерал Енеја Силвио Пиколомини (како дел од контраофанзивата против Отоманското Царство по кампањата на Турците во 1683 година) го запалил Скопје. Во тој период во градот бил зафатен со епидемија на колера. Пиколомини наредил градот да се запали за да се сопре епидемијата. Градот горел два дена. До темел изгореле голем број куќи и дуќани, но епидемијата не сопрела. Дури и самиот генерал Пиколомини се заразил од колера и набрзо починал.