vaaj

vaaj v /và:i̯/

1. 'n lien wo twieë vlake van e stök stóf, pepier of anger matterjaal 'nen hook make
2. 'n fout of aafwieking in e vlaak
3. 'n [1] inne hoed, 'n dobbel laog hoed die me tösse twieë vingere kan numme

   Det Karin haet van die depe vajen in 't gezich; die kómme van 't rouken en vanne zeup.

4. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur hook

   Bah, dao zitj zón vies spin ein in die vaaj dao bie die moer.

Aafbraeking

• vaaj

Verwantje wäörd

• vaje, Fare
• kräöke, naod, ploeaj, rumpel, val, zoum

Zagswies

• 'n valse vaaj: 'n vaaj op 'n plaats wo die neet huuert te zeen, wie van 't kräökele

Raod

Bakkes sjrief 't verkleinwaord es vaetje; de vorm "vewke" is zwaor verajerd.

[1]

• Frans: pli m, pliure v
• Ingels: fold^(en:)
• Nederlandjs: vouw g
• Pruus: Faltz m, Falte v
• Spaans: doblez m, dobladura v, pliegue m
• Tagalog: lupi^(tl:)
• Zweeds: veck ó

[3]

• Ingels: skin crease, fold of skin
• Nederlandjs: huidplooi g

vaaj /và:i̯/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van vaje
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van vaje

Aafbraeking

• vaaj