tiedjen

tiedjen /tì:ɟən/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van tieje
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van tieje
3. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van tieje
4. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van tieje
5. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van tieje

Raod

[3,4,5] zeen nujer liaisonvörm.

Aafbraeking

• tie-djen

tiedjen /tí:cen/

1. (neet-lemma) liaisonvorm van tiedje
2. (neet-lemma) vorm innen diminutief van tied (mit liaison)

Aafbraeking

• tied-jen