pos

pos m (Nederlands: post, postdienst, poststukken, ambt, betrekking, baan)

• Mofers: pos (pös, pöske)

Verwantje wäörd

• amp, sjtèl

Verbuging

poste, pöske

pos m /pɒs/

1. opgesjik matterjaal, wie breven en pekskes
2. de organizaasje die zich besjeftig mitte [1]

Aafbraeking

• pos

Net get anges gesjreve

• pös, Pös

Aafleijinge

• Postert
• posbak, posbös, poscode, posdeens, poshoes, poskaart, poskas, poskentoear, posvak, poswerk, poszegel
• lóchpos, pekskespos, tratsjpos

Zagswies

• get oppe pos doon: get versjikke mitte posdeens

[1]

• Algemein Gesjreve Limbörgs: pos

[2]

• Ieslandjs: póstur^(is:) m
• Ingels: mail^(en:), post^(en:)

[get oppe pos doon]

• Ingels: mail^(en:), post^(en:)

pos m /pɒs/

1. emes dae veur zie werk de pos ane deur bringk
2. (synoniem) anger waord veur poskentoear
3. (ajerwèts) 'nen houtere paol dae m'n haet opgetroch

Aafbraeking

• pos

Synoniem

• [1] †brevendraeger

[1]

• Algemein Gesjreve Limbörgs: brevendraeger

Pos /pɒs/

1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (Post)

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Pos" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Pos

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 37.