drietandj

drietandj m (Nederlands: hooivork met drie tanden)

• Mofers: drie~ta~ndj

Verbuging

drietenj, drietendje

 

drietandj m /drí:táɲɟ/ > /drì:táɲɟ/

1. 'ne reek of gaffel mit drie tenj
2. 'ne staaf of 'ne spaer mit drie tenj aan 't oetinj, gebroek es staekwaope

Aafbraeking

• drie-tandj

Verwantje wäörd

• driepoeat, gaffel, reek

Samestèlling

• drie + tandj

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 109.

[2]

• Algemein Gesjreve Limbörgs: drietandj