Sjpangegeldj

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Gelaens. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Sjpangegeldj is ein awt woord wo vreuger van gesjpraoke woort es de awwesj hun pas getrouwde dochter wat geldj toesjtaoke wo zie dan get extra's veur häörzelf koosj koupe. Dat woort dan meistal sjtiekem gedaon, zoadat häöre miensj dao neet achter kaom. Häör awwesj hejje dan dèks ein idee dat zie financieel wat te kort kaom biej häöre man.
Biej de adel waas ein geldjelikke oetkeëring van de awwesj aan hun getrouwde dochter vriej gebroekelik en woort de heuëgde van dees oetkeëring veuraaf in de trouwakte vasgelag.
Later woort ouch van sjpangegeldj gesjpraoke es de man zelf zien vrouw regelmaotig wat geldj toesjtook wat zie dan koosj besjteje aan perseuënlikke dènger en oetgave veur biejveurbeeld kleijaasj.

't Woord is ein lètterlikke vertaling van 't Franse les epingles (Ned. vertaling: speldengeld, handgeld). Van Dale geuf es oetlègk veur spangengeld: toelage veur allerlei klein oetgave van 'n vrouw. Sóms sjteit 't Franse woord ouch veur sjmeergeldj. Op 't Duutsj is dit begrip ouch bekènd ónger de naam Nadelgeld of Spielgeld en waas vreuger dèks oetgelag es Staatliche Rente für unverheiratete Prinzessinnen.