wètj

wètj /we̞c/

1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van wete
2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van wete
3. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van wete

Aafbraeking

• wètj

Net get anges gesjreve

• wèt, wit, witj

Variaasje

• [1] ↓witj
• [3] weitj