[go: up one dir, main page]

Discretiva
  transmittere dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trānsmittere secunda singularis praesens passiva imperativus trānsmittō
trānsmittere
praesens activa infinitivus trānsmittō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /traːnsˈmit.te.re/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·mit·te·re — morphologica: trans-mitt-ere

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
Marcus Valerius Martialis
40–103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Hoc argumentum parum potens est. Quare? Quia, quamvis sol ex superiore parte sit, totam tamen percutit nubem, ergo et tingit. Quidni? cum radios transmittere soleat et omnem densitatem perrumpere. Deinde contrariam rem proposito suo dicunt. Nam si superior est sol et ideo superiori tantum parti nubium affunditur, numquam terra tenus descendet arcus: atqui usque in humum demittitur. —Naturales quaestiones Senecae [1][2]

saec. I.  (ca. 85–102 p.C.n.)

  • Natali pallere suo, ne calda Sabello
Desit; et ut liquidum potet Alauda merum,
Turbida sollicito transmittere Caecuba sacco;
Atque inter mensas ire, redire suas;
Excipere hos illos, et tota surgere cena
Marmora calcantem frigidiora gelu:
Quae ratio est, haec sponte sua perferre patique,
Quae te si iubeat rex dominusque, neges? —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]
Fontes
  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 1. 8, versus 2 — transmittere
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: transmittere.
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber duodecimus. LX, versus 9 — transmittere