Magnitudo apparens

Magnitudo apparens in astronomia solet significare dimensionem luminis apparentis a stellis, sideribus, planetis et aliis rebus caelestibus.

Magnitudino apparens est intensitas ut a hominibus terrestribus videtur. Scala logarithmica magnitudinis venit e convenio astronomi Graeci in quo stellae caeli dividuntur in sex magnitudinibus. Magnitudo 1 intensitate luminosa e stellis visibilibus maxima conguabat et magnitudino 6 intensite minima quae homines dignoscere possunt.

Magnitudo absoluta deinde e apparente secundum distantiam lege quadrati inversi utendo computatur ita ut intensitatem congruet quam homines videant si stella 10 parsec a terra distet. Quam ob rem scala moderna plus quam sex magnitudines habet, inclusus magnitudines negativas quas sine telescopiis oculi humani videre non possunt.