Genetivus

Appellatur quoque possessivus quia sic frequenter adhibetur ut possessionem indicet. Verumtamen alios usus habet. Genetivus casus indicat, exempli gratia:

1. possessionem (filius matris), uti demonstratum est;
2. complementum (memini eius);
3. designationem (quid habes difficultatis?);
4. aetatem (puer novem annorum);
5. pretium (magni emere);
6. qualitatem (vir magnae prudentiae);
7. culpam (proditionis damnatus est);
8. mensuram (mons ingentis altitudinis) et
9. partem (magna copia frumenti).

Genetivi nomen a gignendi radice gen- originem ducit. Eiusdem radicis sunt genus, generis, genitoris, nec non ingenium.

Lingua quibus sunt genetivus sic hoc complementum indicant: X Y**, ubi ** est praecipuum morphema genetivum. Ceterae autem eandem sententiam praepositionibus saepe indicant; verbi gratia, Hispanice dicitur X de Y.

Grammatica Latina saepe Graecae est similis. Usus genetivi Graeci vero complures particularitates habet:

1. g. pertinentiae
   1. g. auctoris
   2. g. possessoris
   3. g. materiae (το δικτυον των ιχθυων)
   4. g. qualitatis
   5. g. pretii
   6. g. subiectivus/obiectivus
   7. g. epexegeticus/appositivus
2. g. partitivus
3. g. temporis (Προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. Orate autem ut non fiat fuga vestra hieme vel sabbato.)
4. g. post verba
   1. verba animadversionis
   2. verba regendi (sensu lato)
   3. verba implendi

1. g. comparationis
2. g. separationis (Ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδομαι. Ego autem vobis parco.)

• Anhava, Jaakko. 2015. "Criteria for Case Forms in Finnish and Hungarian Grammars." Finnish Scholarly Journals Online. Helsinkii: https://journal.fi/store/article/view/52392/16242.
• Blake, F. R. 1930. A Semantic Analysis of Cases. Philadelphiae: The Linguistic Society of America.
• Karlsson, Fred. 2018. Finnish: A Comprehensive Grammar. Londinii et Novi Eboraci: Routledge. ISBN 978-1-138-82104-0.
• Müller, C. F. W. 1908. Syntax des Nominativs und Akkusativs im Lateinischen. Lipsiae: Teubner.