Benedictus de Spinoza

Filius familiae Iudaicae ex Lusitania insectatione regni Catholici fugatae Amstelodamum. Pater avusque sui simulaverunt, cum Iudaei in Lusitania vexati essent, opinionem Christiani; marani appellati qui occulte attamen perstiterunt in cultu Iudaico. Horum maranorum Bataviam confugerunt multi propter sensum clementem locorum. Datum ibi arbitrium iis professionis fidei.

Iam a prima aetate pater cognovit filium Benedictum et prudentem et res novas cito percipere, quam ob rem Benedictus ad munus Rabbi conformatus est. Cum non modo philosophiae Iudaicae sed etiam scholasticae Graecae novissimaeque studeret, cognitiones philosophiaque Benedicti saepe contra illas communis Iudaicorum repugnabant, adeo ut, cum viginti quattuor annos haberet, e societate eorum moveretur.

Nunc philosophus quidem solus, sed liber erat et ab alio loco ad alium locum migrans ac vitris opticis conficiendis pecuniam merens opera valde progressa, quae philosophis futuris graves erant, scripsit.

Cum Renato Cartesio et Godefrido Leibnitio, rationalismi unus fautorum recentis philosophiae maturae fuit. Contemporanei Spinozae ideas suas sub politicam atque theologiam autem plerique reiicerunt.

Opus suum manifestissimum, Ethica, post fata demum editum.

• Tractatus de intellectus emendatione, 1661, numquam finitus et postumus editus.
• Renati Descartes principia philosophiae, more geometrico demonstrata, 1663.
• Tractatus theologico-politicus, 1670, editus sine nomine auctoris Amstelodami.
• Ethica, ordine geometrico demonstrata, 1677, postumus editus.
• Tractatus politicus, 1675 scriptus, 1677 postumus editus.
• Compendium grammatices linguae Hebraeae, 1677 postumus editus.

• Boscherini, Emilia Giancotti. 1970. Lexicon Spinozanum, Hagae.
• Préposiet, Jean. 1973. Bibliographie spinoziste. Lutetiae.
• van der Werf, Theo, et al. 1984. A Spinoza bibliography 1971-1983. Lugduni Batavorum. (Mededelingen vanwege het Spinozahuis, 46).

• Causa sui
• Conatus
• Necessitas conceptualis
• 7142 Spinoza