[go: up one dir, main page]

Anscharius Lafontaine (vulgo Oskar Lafontaine, natus 16 Septembris 1943) vir publicus Germaniae et sodalis Sinistrae factionis est.

Wikidata Anscharius Lafontaine
Res apud Vicidata repertae:
Anscharius Lafontaine: imago
Anscharius Lafontaine: imago
Nativitas: 16 Septembris 1943; Saarlouis
Patria: Germania

Familia

Anscharius Lafontaine

Iuventus et Munus

recensere

Post scholam finitam Lafontaine annis 1962 - 1969 Bonnae et Saravipontis physicae studebat. Ad usque annum 1974 deinde minister publicus Saravi Pontis erat.

Cursus honorum

recensere

Anno 1966 sodalis Socialis Democraticae Factionis Germaniae (SPD) factus est.

Legatus senatus terrae Saraviae

recensere

Annis 1970 - 1975 haec factio eum in senatum terrae Saraviae misit.

Magister civium Saravipontis

recensere

Annis 1974 - 1976 magister civium, deinde ad annum 1985 Magister civium superior Saravipontis fuit.

Praeses ministrorum Saraviae

recensere

Eo anno SPD electionibus terrae senatus vicit et Anscharius Lafontaine successor Werneri Zeyer (CDU) praeses ministrorum creatus est. Anno 1990 candidatus cancellarii suae factionis fuit, sed electionem primam Germaniae unificatae contra Helimutum Kohl perdidit. Inter contentionem suffragii femina vesana eum cultro necare conata est atque Lafontaine graviter sauciavit.

Praeses factionis SPD

recensere

Anno 1995 et successor Rudolphi Scharping praeses Socialis Democraticae Factionis Germaniae creatus est, quo officio ad annum 1999 fungebatur. Anno 1998 Gerhardus Schröder, cancellarius novus Germaniae, eum ministrum aerarii foederalem Berolinum vocavit (successor praeses ministrorum Saraviae Reinhardus Klimmt creatus erat), sed brevi tempore controversiae cum Schröder creverunt. Idcirco 11 Martii 1999 omnes magistratus reliquit.

Praeses factionis Sinistrae Dietae Foederalis

recensere

Anno 2005 etiam factionem reliquit et sodalis Factionis Alternativae Labori Rebusque Socialibus factus est. Anno 2007 haec factio cum PDS ut "Sinistra" factio unita est. Annis 2007 - 2009 Lafontaine cum Lothario Bisky praeses eius factionis erat.

Praeses legatorum Sinistrae in senatus terrae Saraviae

recensere

Lafontaine sua factione nova adiuvante iterum praeses ministrorum Saraviae fieri voluit: Electione 30 Augusti 2009 plus quam XX per centum suffragiorum adeptus est. Paucis diebus post nuntiavit, se praesidem legatorum suae factionis in Saraviae senatu terrae, non iam in Dieta Foederali futurum esse. Tamen legatus et Dietae Foederalis ad diem 1 Februarii 2010 mansit, tum valetudinis causa Dietam reliquit. Mense Maio 2012 Lafontaine breviter candidatus praesidis factionis sinistrae erat, sed tum se recessit. In eius locum Bernhardus Riexinger, cui Lafontaine favebat, una cum Catharina Kipping in conventu factionis Goettingae electus est[1].

Lafontaine quater uxorem duxit et e matrimonio secundo et tertio filios duos habet. Die 22 Decembris 2014 quartam uxorem duxit - Saram Wagenknecht sodalem factionis Sinistrae[2].

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Anscharius Lafontaine spectant.

Fridericus Schäffer 1949 (CSU) | Franciscus Etzel 1957 (CDU) | Henricus Starke 1961 (FDP) | Rudolphus Dahlgrün 1962 (FDP) | Curtius Schmücker 1966 (CDU) | Franciscus Iosephus Strauß 1966 (CSU) | Alexander Möller 1969 (SPD) | Carolus Schiller 1971 (SPD) | Helimutus Schmidt 1972 (SPD) | Ioannes Apel 1974 (SPD) | Ioannes Matthöfer 1978 (SPD) | Manfredus Lahnstein 1982 (SPD) | Gerhardus Stoltenberg 1982 (CDU) | Theodorus Waigel 1989 (CSU) | Anscharius Lafontaine 1998 (SPD) | Ioannes Eichel 1999 (SPD) | Petrus Steinbrück 2005 (SPD) | Volfgangus Schäuble 2009 (CDU) | Petrus Altmaier 2017 (CDU, pro tempore) |Olaus Scholz 2018 (SPD)

Consilium Ministrorum Schröder I (27 Octobris 1998 - 22 Octobris 2002)

Gerardus Schröder (SPD) | Iosephus Fischer (Virides) | Otto Schily (SPD) | Herta Däubler-Gmelin (SPD) | Anscharius Lafontaine (SPD) | Ioannes Eichel (SPD) | Werner Müller (nullius factionis) | Carolus-Hinricus Funke (SPD) | Renata Künast (Virides) | Gualterus Riester (SPD) | Rudolphus Scharping (SPD) | Petrus Struck (SPD) | Christina Bergmann (SPD) | Andrea Fischer (Virides) | Ulla Schmidt (SPD) | Franciscus Müntefering (SPD) | Reinhardus Klimmt (SPD) | Curtus Bodewig (SPD) | Georgius Trittin (Virides) | Edelgarda Bulmahn (SPD) | Heidemaria Wieczorek-Zeul (SPD) | Bodo Hombach (SPD)

Praesides Ministrorum Saraviae
Insigne Saraviae 
Insigne Saraviae

Ioannes Hoffmann (CVP) 1947 |Hinricus Welsch (nullius factionis) 1955 |Hubertus Ney (CDU) 1956 |Egon Reinert (CDU) 1957 |Franciscus-Iosephus Röder (CDU) 1959 |Werner Klumpp (FDP) 1979 |Werner Zeyer (CDU) 1979 |Anscharius Lafontaine (SPD) 1985 |Reinhardus Klimmt (SPD) 1998 |Petrus Müller (CDU) 1999 |Anna Margareta Kramp-Karrenbauer (CDU) 2011 |Tobias Hans (CDU) 2018

Insigne Germaniae 
Insigne Germaniae

Carolus Arnold | Ioannes Ehard (I) | Henricus Gulielmus Kopf | Reinholdus Maier | Georgius Augustus Zinn (I) | Petrus Altmeier (I) | Kai-Uwe de Hassel | Curtius Sieveking | Gulielmus Brandt | Gulielmus Kaisen | Franciscus-Iosephus Röder (I) | Franciscus Meyers | Ioannes Ehard (II) | Curtius Georgius Kiesinger | Georgius Diederichs | Georgius Augustus Zinn (II) | Petrus Altmeier (II) | Helimutus Lemke | Nicolaus Schütz | Herbertus Weichmann | Franciscus-Iosephus Röder (II) | Ioannes Koschnick (I) | Henricus Kühn | Alphonsus Goppel | Ioannes Filbinger | Alfredus Kubel | Albertus Osswald | Bernhardus Vogel (I) | Gerhardus Stoltenberg | Theodericus Stobbe | Ioannes-Ulricus Klose | Werner Zeyer | Ioannes Koschnick (II) | Ioannes Rau (I) | Franciscus Iosephus Strauß | Lotharius Späth | Ernestus Albrecht | Holger Börner | Gualterius Wallmann | Bernhardus Vogel (II) | Björn Engholm | Gualtherius Momper | Henning Voscherau | Alfredus Gomolka | Bernhardus Seite | Anscharius Lafontaine | Nicolaus Wedemeier | Ioannes Rau (II) | Edmundus Stoiber | Ervinus Teufel | Gerardus Schröder | Ioannes Eichel | Rolandus Koch | Curtius Biedenkopf | Curtius Beck | Nicolaus Wowereit | Gualphangus Böhmer | Theodericus Althaus | Matthias Platzeck | Petrus Haraldus Carstensen] | Haraldus Ringstorff | Ole de Beust | Petrus Müller | Ioannes Böhrnsen | Hannelora Kraft | Horatius Seehofer | Winfridus Kretschmann | Stephanus Weil | Volkerus Bouffier | Stanislaus Tillich | Maria-Ludovica Dreyer (2016) | Michael Müller (2017) | Daniel Günther (2018) | Dietmarius Woidke (2019)