Ioannes Henricus Pestalozzi

Ioannes Henricus Pestalozzi (natus Turici die 12 Ianuarii 1746; obiit in vico Helvetico Bruga die 17 Februarii 1827) erat paedagogus ac corrector scholae sed etiam philosophus et vir publicus.

Biographia

Orbato patre, a matre educatus est. In iuventute rationem Illuministam sese appropinquat et ita vinculum cum progressiensum circulis se impulit ad cogitandum rationem qua vitas laborantium melior fieri et eos ad laborem educare. Pestalozzi unus ex nonnullis pedagogis fuit cui interfuit Rosseauis revolutionem et qui romanticam culturam comprendit. Is ab ratio Rosseauis delectatus fuit, (et inter suas opiniones ratio naturalis educationis Rosseauis exprobata est), sed non solo is Rosseaum lodavit sed etiam multum ultra fecit.

Inter discipulos sunt Fridericus Froebel et Ioannes Fridericus Herbart.

Cordis educatio

Sua ratione homo bonus natura erat et pedagogi solum officium adiuvare puerum in itinere naturalis evolutionis cum unitate cordis,mentis et manus. Ita homo per 3 partes adolescet:

Naturalis (qua suam naturam sequatur) Socialis (qua societas cogit ad mutationem, non semper positivam homini) Moralis (extremum finis educationis et hominis: Homo ad bene facendum sese parat, ad societatem, et Dei hospitationem in animo).

Pestalozzi opinionem educationis cordis introduxit (benevolentiae educatio, animi et familiaris educatio (es. in "Leonardus et Gertrudis" principalem partem (de hoc) in itinere educativo monstrat).

In Pestalozziana ratione, circa hominum quasdam proprietates educationis familiaris esse debent et sic firmiter de hoc percontatus erat ut scholas aperuit in quibus pueros educare.

Sic educatio finis moralis est, etiam quod in illo tempore multi pueri, ob bella, patre privati aut dilapsi aut deserti sunt. Pedagogus a hac experentia intelleget et non sola pueritia materialis deserta (sine parentis aut cibo) sed etiam moralis deserta est (quod pueri, etiamsi secuti sunt, habere non possent optimam educationem) et etiam perniciosa.

Opinio, qua centralis in ratione Pestalozzii est, vinculo inter naturam et educationem instat, maior importantia est puerum experentias habere posse inter suos mores. Et prima proprietas harum experientarum est ut intutione constitutae sint.

Gratia experientiae qua scholas direxit, Pestalozzi claritudinem adeptus est et culturam sui temporis partim mutat, fortier magis quam Rosseau, propter conatum ultra opinionem ire.

Tempora sunt, quibus saepe itinera facta sunt, et etenim in his itineribus, et ex multis concursu novae opiniones genitae sunt et novi limes ad quos pedagogi occucurrent ad reperiendum novas rationes pedagogiae.

Pestalozzii scholae, inter pedagogos et educatores europaeos per tempus claretudinem accesserunt.

Nexus interni

2970 Pestalozzi

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Ioannem Henricum Pestalozzi spectant.

Karl Dienst, "PESTALOZZI, Johann Heinrich" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon vol. 7 (Herzberg, 1994. ISBN 3-88309-048-4) , columnae 250–253 (Theodisce)