[go: up one dir, main page]

Jump to content

terminate

E Victionario
Discretiva
terminate dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

termināte

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
termināte secunda pluralis praesens activa imperativus terminō (termināre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ter.miˈnaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·te — morphologica: termin-ate
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
termināte casus vocativus singularis · genus masculinum participii terminātus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ter.miˈnaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·te — morphologica: terminat-e

terminate

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
terminate secunda pluralis praesens activa indicativus terminare
terminate secunda pluralis praesens activa imperativus terminare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ter.miˈna.te/
Syllabificatio phonetica: ter·mi·na·te — morphologica: termin-ate
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
terminate forma pluralis · genus femininum adiectivi terminato
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ter.miˈna.te/
Syllabificatio phonetica: ter·mi·na·te — morphologica: terminat-e