puteo

Latine

pūteō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpuːteoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pū·te·ō — morphologica: put-eo

Verbum intransitivum

pūt|eō, -ēre, -uī ^[1]^[2]^[3]

Mali odoris esse. ^[4]

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
pūt-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pūteō	pūteam		pūtēbam	pūtērem	pūtēbō
II. sing.	pūtēs	pūteās	pūtē!	pūtēbās	pūtērēs	pūtēbis	pūtētō!
III. sing.	pūtet	pūteat		pūtēbat	pūtēret	pūtēbit	pūtētō!
I. plur.	pūtēmus	pūteāmus		pūtēbāmus	pūtērēmus	pūtēbimus
II. plur.	pūtētis	pūteātis	pūtēte!	pūtēbātis	pūtērētis	pūtēbitis	pūtētōte!
III. plur.	pūtent	pūteant		pūtēbant	pūtērent	pūtēbunt	pūtentō!

Thema	Vox activa
pūtu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.	futurum exactum
I. sing.	pūtuī	pūtuerim	pūtueram	pūtuissem	pūtuerō
II. sing.	pūtuistī	pūtueris	pūtuerās	pūtuissēs	pūtueris
III. sing.	pūtuit	pūtuerit	pūtuerat	pūtuisset	pūtuerit
I. plur.	pūtuimus	pūtuerimus	pūtuerāmus	pūtuissēmus	pūtuerimus
II. plur.	pūtuistis	pūtueritis	pūtuerātis	pūtuissētis	pūtueritis
III. plur.	pūtuērunt	pūtuerint	pūtuerant	pūtuissent	pūtuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	pūtēre	pūtuisse	—	pūtēns		—

Gerundium		Gerundivum			Supinum
pūtendī		pūtendus, -a, -um			—	—

Dictiones collatae

Dictiones derivatae

Translationes

Mali odoris esse	dilatare ▼

Mali odoris esse	collabi ▲

Anglice: be putrid (en), stink (en)
Dacoromane: puți (ro)
Esperantice: putri (eo)
Germanice: faulig riechen (de), müffeln (de), stinken (de)

Discretiva

puteo dictio est in variis linguis:

Ido: puteo

Dictiones similes

Hispanice: puteó

Formae affines

Latine

puteō

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
puteō	casus dativus singularis	substantivi puteus
puteō	casus ablativus singularis	substantivi puteus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpute.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·te·ō — morphologica: pute-o

Hispanice

puteo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
puteo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	putear

Appellatio pronuntiatusque

API: [puˈteo]

Syllabificatio phonetica: pu·te·o — morphologica: pute-o

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43

Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50

Phaedrus
ca. -10…+60

C. Plinius Secundus
23-79

Isidorus Hispalensis
560-636

Hildegardis Bingensis
1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (44 a.C.n.)

Ne Pherecydes quidem, ille Pythagorae magister, potius divinus habebitur quam physicus, quod, cum vidisset haustam aquam de iugi puteo, terrae motus dixit instare. —De divinatione Ciceronis ^[5]^[6]

class. (ca. 30 p.C.n.)

Mulsum, quo plus mellis habet, defrutum, quo magis incoctum est, passum, ex quo sicciore uva est, eo valentius est. Aqua levissima pluvialis est, deinde fontana, tum ex flumine, tum ex puteo, post haec ex nive aut glacie: gravior his ex lacu, gravissima ex palude. —De Medicina Celsi ^[7]^[6]

saec. I. (ca. 45 p.C.n.)

Homo in periclum simul ac venit callidus,

Reperire effugium quaerit alterius malo.

Cum decidisset vulpes in puteum inscia

Et altiore clauderetur margine,

Devenit hircus sitiens in eundem locum;

Simul rogavit esset an dulcis liquor

Et copiosus. Illa fraudem moliens:

«Descende, amice; tanta bonitas est aquae,

Voluptas ut satiari non possit mea».

Immisit se barbatus. Tum vulpecula

Evasit puteo nixa celsis cornibus,

Hircumque clauso liquit haerentem vado. —Fabulae Phaedri ^[8]^[6]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

perhibetur et Pherecydi, Pythagorae doctori, alia coniectatio, sed et illa divina, haustu aquae e puteo praesensisse ac praedixisse terrae motum. —Naturalis historia Plinii ^[9]^[6]
Hortos villae iungendos non est dubium riguosque maxime habendos, si contingat, praefluo amne, si minus, e puteo rota organisve pneumaticis vel tollenonum haustu rigatos. —Naturalis historia Plinii ^[10]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

Potio a Graeca derivatione vocata; hanc enim illi πότος dicunt. Aqua generaliter vocata, quod superficies eius aequalis sit: hinc et aequora. Quam inde recentem dicimus quia non est utilis vetusta, ut vinum, sed statim sublata de flumine et fonte vel puteo; fetescit enim vetusta. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[11]^[6]

saec. XII.

Quapropter cum omni agmine suo sicut stipulam in puteum inferni proiectus est, ita ut ad eius casum exteriores tenebrae et os infernalis putei cum ipso puteo parata sunt; qui puteus sine mensura est, sicut et numerus perditorum angelorum numerum non habet. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis ^[12]^[6]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — pūteo, uī, ēre (tom. 2, p. 2098)
↑ ^2.0 ^2.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — putere
↑ ^3.0 ^3.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — puteo
↑ ^4.0 ^4.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 979 — “PŪTĔO, es, ere, n. 2.”
↑ ^5.0 ^5.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber primus. 50 [112] — puteo
↑ ^6.0 ^6.1 ^6.2 ^6.3 ^6.4 ^6.5 ^6.6 Vicicitatio: puteo.
↑ ^7.0 ^7.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, XVIII. [12] — puteo
↑ ^8.0 ^8.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, IX. Vulpis et caper. Versus 11 — puteo
↑ ^9.0 ^9.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 81, [191] — puteo
↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 20, [60] — puteo
↑ ^11.0 ^11.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber XX. Caput III. [1] — puteo
↑ ^12.0 ^12.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars secunda. Visio quinta, XIV — puteo

[Georges-1] 1.0 ^1.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — pūteo, uī, ēre (tom. 2, p. 2098)

[Langenscheidt-2] 2.0 ^2.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — putere

[Olivetti-3] 3.0 ^3.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — puteo

[Forcellini-4] 4.0 ^4.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 979 — “PŪTĔO, es, ere, n. 2.”

[Cicero-5] 5.0 ^5.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber primus. 50 [112] — puteo

[q-6] 6.0 ^6.1 ^6.2 ^6.3 ^6.4 ^6.5 ^6.6 Vicicitatio: puteo.

[Celsus-7] 7.0 ^7.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, XVIII. [12] — puteo

[Phaedrus-8] 8.0 ^8.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, IX. Vulpis et caper. Versus 11 — puteo

[Plinius-9] 9.0 ^9.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 81, [191] — puteo

[10] Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 20, [60] — puteo

[Isidorus-11] 11.0 ^11.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber XX. Caput III. [1] — puteo

[Hildegardis-12] 12.0 ^12.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars secunda. Visio quinta, XIV — puteo

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]