leget
|
leget dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]leget
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| leget | tertia singularis | futurum | activa | indicativus | legō (legere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈleget/ (classice) - Syllabificatio phonetica: le·get — morphologica: leg-et
lēget
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| lēget | tertia singularis | praesens | activa | coniunctivus | lēgō (legāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈleːget/ (classice) - Syllabificatio phonetica: lē·get — morphologica: leg-et
leget
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| leget | secunda pluralis | praesens | activa | coniunctivus | legen |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]leget API: [ˈleːɡət] (appellatio normata) - Syllabificatio phonetica: le·get
