[go: up one dir, main page]
Jump to content

cano

E Victionario

Latine

[+/-]

canō

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkanoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ca·nō — morphologica: can-o

Verbum temporale

[+/-]

can|ō, -ere, cecinī, cantum

  1. Modulatum sonum edere
  2. (Translate) narrare aliquid versibus, pro laudare, praedicare, celebrare carminibus

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
can- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. canō canam   canēbam canerem canam  
II. sing. canis canās cane! canēbās canerēs canēs canitō!
III. sing. canit canat   canēbat caneret canet canitō!
I. plur. canimus canāmus   canēbāmus canerēmus canēmus  
II. plur. canitis canātis canite! canēbātis canerētis canētis canitōte!
III. plur. canunt canant   canēbant canerent canent canuntō!
Thema Vox passiva
can- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. canor canar   canēbar canerer canar  
II. sing. caneris canāris canere! canēbāris canerēris canēris canitor!
III. sing. canitur canātur   canēbātur canerētur canētur canitor!
I. plur. canimur canāmur   canēbāmur canerēmur canēmur  
II. plur. caniminī canāminī caniminī! canēbāminī canerēminī canēminī —
III. plur. canuntur canantur   canēbantur canerentur canentur canuntor!
Thema Vox activa
cecin- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. cecinī cecinerim cecineram cecinissem cecinerō
II. sing. cecinistī cecineris cecinerās cecinissēs cecineris
III. sing. cecinit cecinerit cecinerat cecinisset cecinerit
I. plur. cecinimus cecinerimus cecinerāmus cecinissēmus cecinerimus
II. plur. cecinistis cecineritis cecinerātis cecinissētis cecineritis
III. plur. cecinērunt cecinerint cecinerant cecinissent cecinerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		canere cecinisse cantūrum,
-am, -um esse 		canēns   cantūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		canī cantum,
-am, -um esse 		cantum īrī   cantus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
canendī canendus, -a, -um cantum cantū

Dictiones derivatae

[+/-]

Composita

Translationes

[+/-]
Modulatum sonum ederedilatare ▼
Modulatum sonum ederecollabi ▲
Narrare aliquid versibus, celebrare carminibusdilatare ▼
Narrare aliquid versibus, celebrare carminibuscollabi ▲
Discretiva
cano dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

Latine

[+/-]

cānō

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cānō casus dativus singularis · genus masculinum adiectivi cānus
cānō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi cānus
cānō casus dativus singularis · genus neutrum adiectivi cānus
cānō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi cānus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkaːnoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cā·nō — morphologica: can-o
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=cano&oldid=206599"