ago

Latine

Appellatio pronuntiatusque

agō

API: /ˈagoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gō — morphologica: ag-o

Notatio

A lingua prisca Indoeuropaea *H₂eǵ- aut *aǵ-.

Verbum temporale

ăg|ō, -ĕre, ēgī, āctum

√ (Trans.) ante se pellere, ducere pecora seu armenta.
Urgere.
(Agere aliquid est etiam) totis viribus in aliquid incumbere, summa mentis industria summoque animi ardore rem facere.^[1]
(Intrans.) actiones perficere.

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
ag-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	agō	agam		agēbam	agerem	agam
II. sing.	agis	agās	age!	agēbās	agerēs	agēs	agitō!
III. sing.	agit	agat		agēbat	ageret	aget	agitō!
I. plur.	agimus	agāmus		agēbāmus	agerēmus	agēmus
II. plur.	agitis	agātis	agite!	agēbātis	agerētis	agētis	agitōte!
III. plur.	agunt	agant		agēbant	agerent	agent	aguntō!
Thema	Vox passiva
ag-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	agor	agar		agēbar	agerer	agar
II. sing.	ageris	agāris	agere!	agēbāris	agerēris	agēris	agitor!
III. sing.	agitur	agātur		agēbātur	agerētur	agētur	agitor!
I. plur.	agimur	agāmur		agēbāmur	agerēmur	agēmur
II. plur.	agiminī	agāminī	agiminī!	agēbāminī	agerēminī	agēminī	—
III. plur.	aguntur	agantur		agēbantur	agerentur	agentur	aguntor!

Thema	Vox activa
ēg-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.	futurum exactum
I. sing.	ēgī	ēgerim	ēgeram	ēgissem	ēgerō
II. sing.	ēgistī	ēgeris	ēgerās	ēgissēs	ēgeris
III. sing.	ēgit	ēgerit	ēgerat	ēgisset	ēgerit
I. plur.	ēgimus	ēgerimus	ēgerāmus	ēgissēmus	ēgerimus
II. plur.	ēgistis	ēgeritis	ēgerātis	ēgissētis	ēgeritis
III. plur.	ēgērunt	ēgerint	ēgerant	ēgissent	ēgerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	agere	ēgisse	āctūrum, -am, -um esse	agēns		āctūrus, -a, -um
Vox passiva	agī	āctum, -am, -um esse	āctum īrī		āctus, -a, -um

Gerundium		Gerundivum			Supinum
agendī		agendus, -a, -um			āctum	āctū

Dictiones collatae

Synonyma

Composita

agipēs

Dictiones derivatae

Composita

Translationes

Ante se pellere	dilatare ▼

Ante se pellere	collabi ▲

Anglice: move (en), drive (en), impel (en)
Germanice: in Bewegung setzen (de), antreiben (de), treiben (de)

Urgere	dilatare ▼

Urgere	collabi ▲

Anglice: pursue (en), chase (en)
Germanice: hetzen (de), jagen (de)

Totis viribus in aliquid incumbere	dilatare ▼

Totis viribus in aliquid incumbere	collabi ▲

Anglice: accomplish (en), achieve (en)
Germanice: ausführen (de), betreiben (de)

Actiones perficere	dilatare ▼

Actiones perficere	collabi ▲

Anglice: act (en), behave (en)
Germanice: tätig sein (de), handeln (de), agieren (de)

Discretiva

ago dictio est in variis linguis:

Anglice: ago
Esperantice: ago
Italice: ago
Samoane: ago

Dictiones similes

Esperantice: aĝo
Hibernice: agó

Formae affines

Loci

Apuleius
ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 158 p.C.n.)

Atque adeo summe miror quod unum a me pisciculum inspectum sciatis, cum iam plurimos, ubicumque locorum oblati sunt, aeque inspexerim, praesertim quod nihil ego clanculo sed omnia in propatulo ago, ut quivis vel extrarius arbiter adsistat, more hoc et instituto magistrorum meorum, qui aiunt hominem liberum et magnificum debere, si queat, in primori fronte animum gestare. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei ^[2]^[3]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 162, III.) ¶ 4. — “ĂGO, ăgis, ēgi, actum, ăgere, a. 3.”
↑ ^2.0 ^2.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 2. Sectio 40. Versus 7 — ago
↑ ^3.0 ^3.1 Vicicitatio: ago.

[Forcellini-1] 1.0 ^1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 162, III.) ¶ 4. — “ĂGO, ăgis, ēgi, actum, ăgere, a. 3.”

[Apuleius-2] 2.0 ^2.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 2. Sectio 40. Versus 7 — ago

[q-3] 3.0 ^3.1 Vicicitatio: ago.

[1]

[2]

[3]