Finnus

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae aliae

Fenni (-orum, masc.plur.)
Finno

Nomen substantivum

Fĭnnus masc.

Incola Finniae.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Finnus	Finnī	I
gen.	Finnī	Finnōrum	II
dat.	Finnō	Finnīs	III
acc.	Finnum	Finnōs	IV
abl.	Finnō	Finnīs	VI
voc.	Finne	Finnī	V

Dictiones derivatae

Finnicus

Translationes

Finn ☞en

Finès m ☞^ca

soomlane ☞et

suomalainen ☞fi

Finlandais m Finlandaise f ☞^fr

Germanice

Finne m, Finnin f ☞^de

Suecice

finländare ☞sv, finlänning ☞sv, finne c (m) ☞sv, finländska c (f) ☞sv

Loci

saec. XVII. (430) Verba probat. jam prisca graves Alemannia coram / Excipit ore sonos. faris vernacula Russo, / Impavidoque Getae. loquitur tibi Finnus & ipse / Lappio. consocias Batavis orantibus ora, / Et quot verba facis linguis, tot gentibus ortus –Caspar Barlaeus, Poematum Heroicorum: Tumulus [1]
saec. XXI. Bonnae, in urbe Germaniae, certamen clavicinandi Beethovenianum positum est, cui amplius triginta iuvenes huius artis periti e diversis orbis terrarum partibus oriundi interfuerunt. Victor huius certationis evasit Henricus Sigfridsson, clavicen Finnus unum et triginta annos natus. –Nuntii Latini [2]