yol

yol mê

1. rê, rêk
   • Zivistanê evê yolê, evê beriyê evê çolê
     Mijê avête der dolê, xunavê girtî kîstanê — (Melayê Bateyî)

• Tenê di tirkmancî de û di klasîkan de

Ji tirkî yol (rê) ku herwiha serekaniya peyva "ol" (rê > terîqet > dîn / diyanet) e jî.

yol

1. (erdnîgarî) rê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên rê hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

yol

1. (erdnîgarî) rê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên rê hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

• Deng^ⓘ
• Deng^ⓘ

yol

1. rê, ra, rêk, ray
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. şivîle, şiverê

   keçiyolu şiverê

3. ra

   yolda çocuklar oynuyordu li ser rê zarok dileyîstin

4. ra

   su yolu riya avê

5. rêwîtî, rêwingî

   yola çıkmak ketin rê

6. lez, sur'et

   bu geminin yolu az leza vê keştiyê hindik e

7. rê

   bu işi yapmanın bir yolu vardır riyeke kirina vî karî heye

8. rê

   tuttuğu yolu beğenmedim min ew riya ku te pê girtiye neeciband

9. şêwe, terz, sîstem
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
10. mebest, xaye

    bu yolda çok emek harcadı di vê rê de gelek ked da

11. şift, xet

    kumaşın yolları şiftên qumaş

12. car, dor, neql
    • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)