qol

• IPA^(kilîd): /qoːl/
• Jihevqetandin: qol

qol mê

1. kêş, kole, erebane, erebok,
   hin cûn erebok in ku li pey dewaran tên kişandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Qol û parxêl cida ne li nik me. Parxêlê havînan girê didin, didin dû gayan daku ga ji cihên dûr giya bînin nav gundî. Lê qol li ser berfê ye... — (Mehmet Gür, ji Hekaryan, di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 5/2012)

qol zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. alî, hêl, teref, rex:
   duqolî, sêqolî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. mil:
   qolber
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji tirkî kol (mil) yan ji zimanekê din tirkîkî, bide ber azerî qol.

qol mê

1. îmza, îmze, wajo
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Di nav kurdên Sovyeta Berê de

Ji azerî [Peyv?] qol (îmza) ji erebî قول‎ (qewl: qewl, ehd, soz). Bide ber kol.

qol

1. kûr, ji derdorên xwe pirr nizmtir

   bîrek qol,
   ava qol

qol

1. alî, hêl, teref

   duqolî, sêqolî

• qul
• quz

• qoz

• daqol
• qolahî
• qolatî
• qolayî
• qolî
• qolîtî
• qoltî

• Deng^ⓘ

qol

1. mil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. qewl, soz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. îmza
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)