silûk

• IPA^(kilîd): /sɪˈluːk/
• Kîtekirin: si·lûk

silûk mê

1. jihalçûn, hayjixweneman, bêhaybûn, xilwebûn
   • ... agahdarîyek an jî malumatek ku bi xwendevan bide têgihaştin, bê hela van kesan vê metna hanê ji devê kê (bi devkî an destnivîskî?), çawan, li kû, bi çi awayî, bi kîjan metodê arê kirine jî nîne. Heke li şkeftekê, di haletê silûgê de wek wehyeke îlahî ji asîmanan bo wan nazil bûbe jî, dîsan divîya bû ku ev yek bihatana beyankirin. — (Roşan Lezgîn: Îxtîraseke Bêfesal, Amidakurd.com, 9/2007)

• silûg

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

silûk mê

1. çavî, hucre, odeyên pirr biçûk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)