namo

namo

1. biyanî, bêgane, xerîb, derveyî, xaricî, ecnebî, derekî, tarawî, henderanî, nenas
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• namû

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

namo mê û nêr

1. biyanî, bêgane, xerîb, derveyî, xaricî, ecnebî, derekî, tarawî, henderanî, nenas
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

namo

1. pêşû
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên pêşû hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

namo

1. baş, çê, qenc, rind
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên baş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

namo

1. baş, çê, qenc, rind
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên baş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

namo

1. firinde, balinde, teyr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên firinde hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}