kursî

 

kursî mê, k-ya nerm, r-ya nerm

1. (mobîlya) rûniştekên bipişt û bipêpik yên bi giştî bo rûniştina kesekî

   Rûne ser kursiyê.

   Li ser kursiyê rûniştim.

   Ji ser kursiyê rabû.

   Hemû kursî girtî bûn. (Li ser her yekê kesek hebû û ti yên vala tine bûn.)

2. didanên paşîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. meqam, cih
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. rûnişteka desthilatdaran, meqamê paşayan:

   text û kursî

5. erş, meqamê Xwedê

   Ayeta Kursî (ayeta 2:255 ku yek ji giringtirîn ayetên Qur'anê ye û behsa bêhevtayiya Xwedê dike)

   • "Nîveka dî çêkirin ji çarî çîz
     'Erş û kursî û qelem lewhe temîz
     Hate emrê Padîşahê Layezal" — (Mela Hisênê Bateyî: Mewlûd)

• kurdî-erebî: كورسی‎
• kurdî-krîlî: курси

• kursîk

• sendelî
• sendelye
• rûniştek

• rûniştin ser kursiyê
• li ser kursiyê rûniştin
• ji ser kursiyê rabûn
• kursîk

Hevreha soranî کورسی‎ (kursî), zazakî kursî, farisî کورسی‎ (berê "kursî", niha "korsî"), tirkî kürsü (bi tirkiya osmanî كرسى‎ (/kursî/)), erebî ‏كرسي‎ (bi erebiya standard "kursiyy", bi erebiya devkî "kursî, kirsî"), siryanî ܟܘܪܣܝܐ‎‎ (kursiya), aramî כרסא‎ (kursa) û כסא‎ (kusa), îbranî Şablon:ge, ugarîtî 𐎋𐎒𐎜 (kisủ), akadî 𒄖𒍝 / 𒄑𒄖𒍝 (kussû, kursû)... hemû ji sûmerî 𒄖𒍝 (gu.za).

Peyv ji Rojhilata Navîn belav bûye Başûrê Asyayê jî: ûrdûyî کرسی‎ (kursī), peştûyî کورسۍ‎‎ (kursiy), hindî कुरसी (kursī), punjabî ਕੁਰਸੀ (kursī)...

Çavkanî:

kursî

1. kursî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

kursî

1. kursî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)