kun

• IPA^(kilîd): /kʊn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: kun

kun mê

1. Qul, qulik, kurî, kevîn.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (anatomî) Paşiya leşê mirovan û candarên din
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• »We-kem min xeşfi xizlanin ehabet leyse xabatî«
  Ne tenha pêşiber yar în ji emrê »kun« xeberdar în
  »We-men ehwahu sarin fî mesarî kullî zerratî« — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• kurdî-erebî: كون‎

• qul

• kanî
• kûn
• qûn

Hevreha soranî kun, belûçî kond, belkî hevreha soranî kendin (kolan, kolandin), farisî kenden, urdûyî kundna, ji zimanên îranî yan ji proto-îranî [Peyv?]. Herwiha bide ber qul, qûn, belkî ji zimanekî samî, bo nimûne ji aramî

• Soranî: kun
• Kurdiya başûrî: kuna

kun mê

1. Kune, himban, meşk, hîz, postê kewalan.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Kurdiya başûrî: kune

kun nêr

1. (heywan) kûçik, se
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

kun

1. tenê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên tenê hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

• IPA: /kun/
• Kîtekirin: kun

• Deng (Holenda (Wijchen))^ⓘ
• Deng (Brezîl)^ⓘ
• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ
• Deng (Fransa (Vosges))^ⓘ

kun

1. bi, bi ... re

   Mi komencis ricevi multon da leteroj kun demandoj.

   Min dest bi girtina gelek name kirin ên ku bi pirs in.

Ji latînî cum, ji îtalî con û spanî con.

• kun- (“tevde, bi hev re”)
• kunigi
• kuniĝi
• kunligi

• Deng (Fînlenda)^ⓘ
• Deng (navneteweyî (Yekîtiya Ewropayê))^ⓘ

kun

1. dema ku, wextê ku, hingê ku, çaxê ku, zemanê ku
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

kun

1. hût, neheng, balîna
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên hût hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

kun

1. (zeman) roj (24 saet yan sibê heta êvarê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

kun

1. çêlek, çêl, manga
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên çêlek hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}