koyun

• Deng^ⓘ

koyun

1. paşil (antolojî), paxil
2. mîh
3. mî, mih, mêşin (Ovis aries)
4. (mecazî) mêşin, mî (ji bo kesê ku mirov beri wî bi ku de bike diçe, ne bi serê xwe ye, bêşexsiyet e)

   koyun gibi birisi yekî wekî mêşinan e

5. paşil (navbera sing hu kincan)

   koynunda saklıyor di paşila xwe de vedişêre

6. paşil (di çaxê razanê de, hembêz)

   ninem bizde bulunduğu zamanlar onun koynunda yatıyorum gava ku pîra min li mala me dimîne, ez di paxila wê de radikevim

7. (mecazî) pişt, xweyî