finis

finis

1. dûmahî, kutayî, paşî, paşîn, dawî ^[1]
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

finis

1. tixûb, sinor, hidûd, hed
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

finis

1. dawî, talî, xilasî, dûmahî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên dawî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}