bi-

bi-

1. pêşgir fermanî

   bike, bixwin, bide!

2. pêşgira bilanî (subjunktîv)

   Eger ez bi-kim / tu bi-çî / ew bi-xwe / em bi-din...

3. pêşgir e dikeve dikeve gel navdêran û rengdêrên bi maneya tiştek heye / xwediya/ê tiştekî ye jê çêdike

   biav, bireng, bizewq

4. pêşgireke dêrîn/archaic e wateya liva ji dûrî an ji bilî/cihêyî tiştek ve dide.

   bişaftin, bihûrîn, bijartin, bihoştin... Herwiha binêre pi-.

5. du-

   bisiklet (duçerxe)

• bê-

• Pêşgira bilanî û fermanî

Ji îraniya navîn *bê bi ramana der, dûr, ra- (> îro: bê), herwiha qertafa pêşlêkerî a bi wateyên din ên nediyar; ji proto-hindûewropî *bʰe. Guherrîna wateya bi rewşa bilanî ji peywendkirina bi (daçek) bi der hatiye, bide ber di-.

• Pêşgira navdêran

Ji bi.

• Pêşgira lêkeran

Herwiha pi-, hevreha soranî bi-/pi-, zazakî vi- (wek di viraştene, viyartene de), farisî گـ‎ (gu-) (wek di گذاردن‎ (guzarden) de), farisiya navîn wi- (wek di [skrîpt hewce ye] (widarden, “bihûrîn”) de), ji proto-îranî *wí-, ji proto-hindûîranî *wí-, ji proto-hindûewropî *wi (“cihê, ji hev dûr, bil”). Bide ber wêde.

• Du

Bi riya fransî yan îngilîzî ji latînî [Peyv?].

bi-

1. du, dudo
2. (kîmya) nîv

• di-
• duo-