bazar

• IPA^(kilîd): /bɑːˈzɑːr/, بازاڕ

 

bazar mê

1. firoşgeh, cihê ku tişt lê tên kirîn û firotin
   • Tu sehergeh bi temaşa were bazarê hudûs
     Tu sehergeh bi temaşa were bazarê hudûs — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
2. navenda bajarî yan gundî (ji ber ku cihê kirîn û firotinê ye)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. bazirganî, ticaret, karê kirîn û firotinê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. hatin firotina tiştan

   Bazarê pirtûkên kurdî qels e. (Pirtûkên kurdî pir nayên firotin.)

5. pirsîna bihayê tiştekî

   Min kirasek bo jina xwe bazar kir, firoşkarî got bi 50 euroyan e.

6. hewldan bo kêmkirina bihayê tiştekî

   Ez bazarê li gel te nakim. Çi qas dixwazî, ez ê bidim te.

7. roja yekşemê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• kurdî-erebî: بازاڕ‎
• kurdî-krîlî: базарʹ

• bazarr

• bajar

Ji farisî [Peyv?], hevreha bajar ya esil-kurdî. Di kurdî de bi piranî "j" li cihê "z" ya farisî ye, wek jin bi kurdî û zen bi farisî. Bo hin peyvên din jî yên ji farisî, ku hevrehên wan yên hinekî bi maneyeke cudatir di kurdî de hene, binere: peyam / peyv, dilsoj / dilsoz.

bazar

1. bazar, sûk, firoşgeh
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

bazar

1. bazar, sûk, firoşgeh
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

bazar

1. yekşem
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên yekşem hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

bazar

1. yekşem
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên yekşem hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}