bav

• IPA^(kilîd): /bɑːv/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: bav

 

bav nêr

1. (malbat) Zilamê mirov jê çêbûye,
   zelamê mirov kurr yan keça wî.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Kesa/ê bingehê rêbazekê danaye.

   Şerefxan bavê dîroka kurdî ye.

3. bab, nifş, yabo^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Nûra beser guft û xeber qend û şeker zulfan ji ser
  Xalên di qer bavê seher da bête der subha bi heq
  Mi ji bihriyan pir naliyan şev tariyan ceng bû meyan — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• bab
• bavk

• kurdî-erebî: باڤ‎
• kurdî-krîlî: бав

• dayik

• ap
• mam
• şû

• bapîr
• bavînî
• bavîtî
• bavtî
• bavkal
• bavo

• Hewramî: tate
• Lekî: bawe
• Soranî: bawk
• Kurdiya başûrî: bawg
• Zazakî: pî, pêr → diq, pêrd, baw, bawk, babî

Ji proto-hindûewropî *papa-, proto-îranî *pape-, (ihtimal e ji zimanê zarokan ku zarok pê daxwaza xwarinê dikin, bide ber pepe anku nan ya kurdî), hevreha bab ya kurmancî, bawk ya soranî (babe: babo forma gazîkirinê), بابا‎ (baba) ya farisî ku ketiye tirkî jî; pape- ya farisiya kevn, πάππας (pappas: bab, babo) û papa ya latînî ku serekaniya heman peyva bi gelek zimanên ewropî ye. Tiştekî asayî û normal e ku bab di hin devokan de bûye bav ji ber ku di kurmancî de -b ya di farisî de gelek car v ye: şeb / şev.

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

bav

1. Karê hînkirina heywan a ji bo nêçîrê.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)