al

• IPA^(kilîd): /ɑːl/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: al

al nêr

1. alî, rex, la, teref, kêlek, tî, tenişt

• Er'erên şeng-i di mest in çep û rast
  Tûx û 'ala ko xwiya bûn ji 'ecem
  'Ereban tîp-i şikestin çep û rast — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

al mê

1. (rengên dewletekê) Binere: ala

al

1. (mirov, xelk) Binere: ehl

al

1. sor, rengê wek xwînê
   • meya al a zelal — (Pertew-Begê Hekarî)

al

1. hemû, her kes, her tişt

Ev peyv ji wergerên hemû hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

• IPA: /al/
• Kîtekirin: al

• Deng (Holenda (Wijchen))^ⓘ
• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ
• Deng (Fransa)^ⓘ

al

1. ber bi ... ve, bo, berev

   Vi iras al hejmo.

   Tu diherî malê.

• alaĵo
• aligi
• aliĝi

al

1. hemû, her kes, her tişt

Ev peyv ji wergerên hemû hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

• Deng (Tirkiye)^ⓘ
• Deng^ⓘ
• Deng^ⓘ

al

1. forma fermanî ji lêkera almak (1. wergirtin 2. kirîn), werê

al

1. av

Ev peyv ji wergerên av/Werger3 hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}